Magdalena Chojnacka

Jeden świat może być pobudzony drugim,  dając sobie nawzajem więcej, niż przemijanie.

Fotografia jest dla mnie spisywaniem emocji, które mam w sobie i które widzę w innych i to mój hołd dla ludzkiej indywidualności. Zanurzanie się w człowieku, splątanie życiorysów, jest tym podstawowym doświadczeniem, które mnie kształtuje. Przez wiele lat szukałam sposobu na uchwycenie i zdefiniowanie natury kobiecości. Z pewnej bliskości myśli, nastrojów, charakteru, ale przede wszystkim intymności chwili powstawały obrazy, w których zostawiałam kawałek siebie. Czasem pojawiałam się na migawkową przelotność zachwytu, by spisać ulotne emocje, a czasem rozsiadałam się w celebracji chwili na dłużej.

W portrecie doceniam swoiste dostrojenie, spotkania w tonacjach, nastrojach, które idealnie ze sobą rezonują. Lubię pewną surowość, niedopowiedzenie, detale i powściągliwość w formie. Czasami jesteśmy okolcowani i musimy zdetonować w sobie ładunki emocji. Ale wierzę, że każde takie spotkanie ma wpływ na delikatnienie duszy. Wiem też, że człowiek w fotografii zostawi siebie całego, jeśli tylko pozwolę mu być sobą

absolwentka Animacji kultury na UMCS, związana z lubelskim środowiskiem fotograficznym od kilku lat. Autorka i współautorka wystaw fotograficznych:  indywidualnych oraz zbiorowych. Wieloletnia słuchaczka Akademii Odkryć Fotograficznych.

Główny nurt twórczości: fotografia portretowa i sensualne kadry kobiecości.