(ur. 5 lutego 1945 r. w Bartoszowinach, zm. 18 marca 2025 r. w Lublinie) – polski scenograf, reżyser teatralny, malarz, fotograf, profesor sztuk plastycznych. Twórca teatru wizualnego i założyciel Sceny Plastycznej KUL, jednej z najważniejszych formacji eksperymentalnych w historii polskiego teatru.
Dzieciństwo spędził u podnóża Gór Świętokrzyskich. Uczył się w Liceum Plastycznym w Kielcach. Choć trzykrotnie bez powodzenia zdawał do Akademii Sztuk
Pięknych (w Warszawie, Krakowie i Poznaniu), jego pasja do sztuki nie osłabła. W 1966 roku rozpoczął studia na Wydziale Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie zetknął się z teatrem, który stał się jego głównym obszarem twórczości. Był również absolwentem Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku.
W 1969 roku założył własną grupę teatralną – Scenę Plastyczną KUL, która zyskała międzynarodowe uznanie i uczestniczyła w ponad pięćdziesięciu festiwalach teatralnych na całym świecie, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. Styl Mądzika to teatr bez słów – dominują w nim obraz, ruch i światło. Według artysty to światło pełni nadrzędną rolę – buduje nastrój, przestrzeń, dramatyzm. Towarzyszą mu dźwięki i muzyka, ale nie tekst. Jego spektakle to filozoficzna refleksja o życiu, przemijaniu, cierpieniu i duchowym wymiarze egzystencji.
Do najważniejszych spektakli Mądzika należą m.in. Ecce Homo, Zielnik, Wilgoć, Tchnienie, Bruzda i Kres. Realizował również scenografie w teatrach dramatycznych w Lublinie, Łodzi  i Warszawie oraz w teatrach za granicą – m.in. w Portugalii, Francji i Niemczech.
W 1986 roku założył Galerię Sztuki Sceny Plastycznej KUL, w której prezentowano wiele  wystaw wybitnych twórców polskiej kultury. Był projektodawcą Muzeum Współczesnej Sztuki Sakralnej w Kielcach. Tworzył także plakaty, ilustracje książkowe oraz fotografie – należał  do Związku Polskich Artystów Fotografików.
Prowadził liczne warsztaty teatralne w Polsce i za granicą, współpracował z wieloma uczelniami artystycznymi. Od 2006 roku regularnie publikował w kwartalniku literackim Akcent.
Leszek Mądzik był laureatem wielu prestiżowych nagród i odznaczeń, m.in.:
– Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski,
– Złotego Krzyża Zasługi,
– Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
– Złoty Medal Gloria Artis
– wyróżnienia specjalnego Totus,
– oraz watykańskiego medalu „Pro Ecclesia et Pontifice”, który otrzymał w 2014 roku z rąk papieża Franciszka za szczególne zasługi dla Kościoła.
Leszek Mądzik pozostawił po sobie unikalne dziedzictwo artystyczne – teatr ciszy, światła i symbolu, który trafiał nie tylko do oczu, lecz przede wszystkim do duszy widza.